وبلاگ جاویدالاثر
» اومانیسم چیست؟
اومانیسم که به انسان گرایی و اصالت انسان، معنا شده، آن نوع نظام فکری استکه انسان را نه تنها در کانون توجه خویش قرار می‌دهد، بلکه وی را جای گزین شارع مقدس و قانون گذار و محور جهان می‌پندارد. فرهنگ آکسفورد در ترجمه اصطلاح اومانیسم می‌نویسد: «این مکتب راه حل مشکلات بشری را بیش از آنکه در حوزه ایمان به خدا بجوید، از رهگذر خرد آدمی می‌جوید».
ظهور اندیشه اومانیستی در جهان غرب، دو نوع ظهور اجتماعی داشت:
اول دئیسم، دین را منهای حقایق و احکام وحیانی می‌پذیرفت. همچنین وجود خدا را چونان موجودی ماورای طبیعی معرفی می‌کرد که پس از آفریدن جهان، آن را به حال خود رها کرده است و هیچ گونه نقشی در اداره آن ندارد.
دوم آته ئیسم آشکارا وجود خدا را انکار می‌کرد و هوادار الحاد و بی دینی بود. رشد و گسترش این دو باور، به قرن هجدهم و پس از آن باز می‌گردد؛ زیرا در این قرن که به «قرن عقل» مشهور است، اومانیست‌های غربی از رشد شتابنده علم جدید در حوزه طبیعت شناسی سرمست بودند و می‌کوشیدند بی نیازی خود را از وحی آسمانی اعلام کنند.
